Luksemburg jest jednym z pierwszych krajów, które wprowadziły przepisy zwalczające pranie brudnych pieniędzy. Początkowo ograniczony do przemytu narkotyków, zakres objęty przepisami stopniowo ulegał rozszerzeniu, w szczególności poprzez rozszerzenie definicji czynu zabronionego prania brudnych pieniędzy, a także katalogu przestępstw i podmiotów gospodarczych podlegających przepisom dot. przeciwdziałaniu prania brudnych pieniędzy.

Zastosowany mechanizm ma działanie głównie prewencyjne. Nakłada na instytucje finansowe, wliczając w to towarzystwa ubezpieczeniowe, obowiązek weryfikacji tożsamości klienta lub beneficjenta przed wejściem w relacje biznesowe lub przeprowadzeniem transakcji.

W relacji z klientem, instytucje finansowe mają obowiązek analizować zlecenia transakcji składane przez klienta, zwłaszcza pod kątem pochodzenia środków i w przypadku podejrzenia o pranie brudnych pieniędzy z własnej inicjatywy zgłosić ten fakt luksemburskiej jednostce analityki finansowej (CRF).